In het tweeluik ‘De innovatieve kracht van Verhildersum’ laten we zien dat innovatie en cultureel erfgoed prima samen kunnen gaan. Film Ingrid Oyevaar

In het eerste deel zagen we de vernieuwing vooral terug in het voedsel dat de Lakenvelders en de Groningse blaarkoppen krijgen die op het landgoed grazen en leerden we over het proces van bioraffinage. In het tweede deel vertelt directeur Monique Spaltman over de innovatieve kracht van samenwerking en de laatste snufjes van de borg, waaronder Verhildersum-to-go. Ook een noviteit is Verhildersum als ‘rijk der verbeelding’. Sinds dit seizoen kun je je een echter ridder of prinses wanen die zo uit ‘het grootste familieportret van Nederland’ lijkt te zijn weggelopen.

Cultureel erfgoed en innovatie: achtergrond
Verhildersum lijkt een icoon uit lang vervlogen tijden, maar niets is minder waar. Als het aan directeur Monique Spaltman ligt, zet het statige landgoed in Noord Groningen haar innovatieve traditie vrolijk voort, precies zoals een kern van innovatieve boeren op het Groninger land rondom het landgoed dat altijd al hebben gedaan. In vroegere tijden was Verhildersum de plek waarop de adel en de boeren(landadel) hun ideeën met elkaar bespraken. Volgens Spaltman loopt Groningen van oudsher voorop als het gaat om landbouwinnovatie. “Dat Groningen uiteindelijk De Graanrepubliek is geworden, is mede veroorzaakt doordat een boer hier vlakbij een heel bijzondere ploeg uit Amerika importeerde, de Arendploeg. Die verbeterde hij met een smid hier in de buurt en daardoor was er veel minder paardenkracht nodig. Bovendien werd het land beter omgeploegd.” Die ploeg is nu een van de topstukken van het museum van Verhildersum.